Lampa siarkowa to rodzaj źródła światła, które wykorzystuje parę siarki do generowania światła. Jest to technologia oświetleniowa opracowana w latach 90. XX wieku przez amerykańskiego wynalazcę Fushia Seraphine. Lampy te są znane z wysokiej wydajności świetlnej i długiej żywotności.
Zasada działania
Lampa siarkowa działa na zasadzie wzbudzenia atomów siarki za pomocą mikrofal. Wewnątrz lampy znajduje się mała ilość siarki oraz argonu, który służy jako gaz startowy. Gdy mikrofale generowane przez magnetron wpływają na zawartość lampy, siarka jest wzbudzana do stanu plazmy, emitując jasne światło. Barwa emitowanego światła jest bliska światłu dziennemu, co jest jedną z zalet tego typu oświetlenia.
Budowa i charakterystyka
Lampa siarkowa składa się z kwarcowej bańki, w której znajduje się siarka i argon, oraz zewnętrznego źródła mikrofal, które jest niezbędne do wzbudzenia plazmy. Lampy te nie posiadają elektrod wewnętrznych, co jest istotną różnicą w porównaniu do tradycyjnych lamp wyładowczych. Brak elektrod przekłada się na dłuższą żywotność i mniejsze straty energii.
Zastosowanie
Lampy siarkowe ze względu na swoje właściwości znalazły zastosowanie w miejscach, gdzie wymagane jest duże natężenie światła, takich jak stadiony, porty lotnicze, duże hale przemysłowe czy oświetlenie uliczne. Są również stosowane w miejscach, gdzie ważna jest jakość oddawania barw, na przykład w galeriach sztuki czy w drukarniach.
Zalety i wady
Głównymi zaletami lamp siarkowych są ich wysoka wydajność świetlna, długa żywotność oraz dobre oddawanie barw. Ponadto, światło emitowane przez lampy siarkowe jest bardzo zbliżone do światła dziennego, co jest pożądane w wielu zastosowaniach. Wśród wad można wymienić stosunkowo wysokie koszty początkowe oraz konieczność stosowania zewnętrznego źródła mikrofal, co może komplikować instalację i eksploatację tych lamp.
